ირა ჭელიძე – ცუკერბერგის საჩუქარი

რამდენჯერ და რა კუთხით არ მიფიქრია იმაზე, სოციალური ქსელები რომ არა, როგორ განვითარდებოდა ჩემი ცხოვრება, აღარც მახსოვს.

რამდენმა წყალმა ჩაიარა, რამდენჯერ გავრცელდა ინფორმაცია იმის შესახებ, რომ facebook.com არსებობას წყვეტდა, თუმცა, არ ვიცი, სხვაგან როგორ, მაგრამ საქართველოში, ყოველ შემთხვევაში, ჩემს „ნიუს ფიდში“ როგორც ჩანდა, ძირითადად, შიშნარევი მოლოდინი სუფევდა.

ვერ დავითვლი, რამდენი ადამიანი გავიცანი, რამდენი დავბლოკე, რამდენიც უბრალოდ მეგობრებიდან ამოვშალე, ან თვითონ მოიქცა ასე, მაგრამ საბოლოო ჯამში, სამეგობრო წრე ერთი დარჩა. ძალიან რთულია, მონიტორს მიღმა ადამიანი ამოიცნო, განსაკუთრებით იმ ვითარებაში, როდესაც ბოლო წლების განმავლობაში თვითგამოხატვის, თუ თვითდამკვიდრების მიზნით, ჩვენი საზოგადოების ერთ-ერთ ძირითად დასაყრდენად სწორედ „ფეისბუქი“ იქცა.

სოციალური ქსელების პლუს-მინუსებზე საუბარს არ ვაპირებ, მხოლოდ მის ერთ-ერთ დიდ პლუსზე – კარგი მეგობრების შეძენის შესაძლებლობაზე – მინდა, გითხრათ.

ყველის სახლი – ნამდვილი სამოთხე შუა ქალაქში ❤

დიდი ხნის განმავლობაში რომ გესმის, მისვლა გინდა, აპირებ და დროის უქონლობის გამო მხოლოდ ავლა–ჩავლით შემოიფარგლები, მეც ისე მჭირდა. მაგრამ ნამდვილად გამიმართლა, როდესაც ჩემმა კარგმა მეგობარმა ჩვენს საქმეზე სასაუბროდ და “ჩასაჯდომად” სწორედ “ყველის სახლი” შემომთავაზა.

ეს, როგორც ვამბობთ ხოლმე, სწორედ “იმ” ანა ჩიკვაიძის მიერ შექმნილი კიდევ ერთ სამოთხეა, რომელიც გურმანებისა და ტრადიციის მოყვარულთათვის აწ უკვე არაერთხელ შეუქმნია.

რა ვიცით? ყველი ვიცით ჩვენ დიდუბის, ე.წ. “დეზერტირების”, საბურთალოს, ნავთლუღის და ა.შ. ბაზრებზე ნაყიდი “იმერული”, “გუდა”, “ჭყინტი”, ‘მარილიანი” და “უმარილო” – ეს სტანდარტულად…

წარმომავლობიდან გამომდინარე, ცოტა მეტი მეც ვიცი და ვფიქრობ, სტანდარტულის მიღმა თქვენც გეცოდინებათ, მაგრამ ყველის კულტი, როგორც ასეთი, მხოლოდ ანა ჩიკვაიძემ შეძლო, ფაქტად ექცია.

ქალბატონმა ანამ სრულიად უშუალოდ, შინაურულად, საყვარლად, დიასახლისურად პირადად გაგვასინჯა ყველის ასორტი, რომელიც დასაწყისში ასე გამოიყურებოდა: 

ერთი საოცარი სახლის ამბები

“ბლონდებს” მხედრული სალამი ჩემგან! ❤

გადმოცემით ნათქვამს რომ არ დასჯერდები, ისე დაადებ თავს ღლონტის ღორივით და გაქანდები, მეგობრის რჩევით “თმის სახლში” ისე წავედი.

დამოუკიდებლობის დღე – ტაბუახსნილი თარიღი ღიმილიანი სახეებით

ვინმეს 26 მაისი რომ მიულოცო, ალბათ, ამის მორალური უფლებაც უნდა გქონდეს. ჩემთვის ეს დღე მერაბ კოსტავაა, წამება, სიხარული, ტკივილი, მაგრამ მაინც სიყვარული, დიდი სიყვარული, სიჯიუტეც და ესეც სიყვარულით…

მაინც, ზედმეტი დრამატიზების გარეშე, მგონია, იმ დიდმა ადამიანებმა, ვინც 26 მაისი ცრემლით, სისხლით, თუ ოფლით შექმნეს, როგორც მოვლენა და ფაქტი, დამოუკიდებლობა, მშვიდობა და მომავალი კეთილდღეობა ერთად აირჩიეს.

ამის შედეგი და გაღიმებული სახეები დღეს მე რუსთაველის გამზირზე ვნახე. ზოგი – ჩემი და ზოგიც ჩემი მეგობრების გადაღებული ფოტოები უნდა გაჩვენოთ, ეს ყველაფერი მთელი დღის განმავლობაში გაგრძელდება, მათ შორის, კონცერტი, ასე რომ, აუცილებლად გაისეირნეთ ოჯახთან ერთად. 🙂

საქართველოს დამოუკიდებლობის დღეს გილოცავთ! ❤

Happy Birthday of Mio’s Blonde Blog ❤

ზუსტად ერთი წლის წინ WordPress–ზე პირველად დავრეგისტრირდი და ასე, ნათელი ფერის თმით შემოვაღეთ “ბლონდებმა” ამავე სტატუსით ამავე სივრცის კარი… 🙂

დღეს მიოს ქერათმიანების ბლოგის დაბადების დღე გვაქვს ^_^

ვისთვისაც მნიშვნელოვანი, უბრალოდ საინტერესო და მეტიც, – საყვარელია, ყველას გილოცავთ! ❤

უღრმესი მადლობა, რომ ამ ერთი წლის მანძილზე თქვენთან ურთიერთობისა და მეგობრობის საშუალებას მაძლევთ, თანამიგრძნობთ და ძალიან მახარებს, რომ ერთმანეთსაც ასე ემეგობრებით. ❤

ბევრი იდეა და გეგმა მაქვს, რომლებსაც დრო და სივრცე სჭირდებათ და ნელ–ნელა “გავხსნი კარტებსაც”. 🙂

გკოცნით, ჩემო ერთგულო მკითხველებო და მეგობრებო… ❤

ტრადიციულად სიყვარულით მიო ❤

ქერათმიანები ბიონარკოტიკის წინააღმდეგ! ;)

დაგიბრუნდით ❤

ბოლო დროს ჩემ გარშემო იმდენი რამ ხდება, ერთ-ერთსა და განსაკუთრებულზე რომ არ გითხრათ, თავს ვერ ვაპატიებ. ^_^

მოკლედ, სადაც მივდივარ, მათ შორის, ტაქსიში, უკვე ყველა კურსშია, რომ საქართველოს შინაგან საქმეთა სამინისტრომ სლოგანით “ერთად შევცვალოთ დამოკიდებულება” კამპანია არა ბიონარკოტიკს დაიწყო.

გუშინ, 16 მაისს სწორედ ამ კამპანიის ფარგლებში რუსთავის ავტოდრომზე MIA Force-ს მრბოლელები დათა ქაჯაია, კონსტანტინე კოლიაშვილი და  ირაკლი ჩხეიძე თბილისის ღია სასწავლო უნივერსიტეტის სტუდენტებს შეხვდნენ და რაღაც სასწაული მოვლენა გამოვიდა.

კამპანიას საქართველოს საავტომობილო ფედერაციის ვიცე-პრეზიდენტი მევლუდ მელაძეც შეუერთდა და გადაჭარბებული არ იქნება, თუ ვიტყვი, რომ ულამაზესი სანახაობა გვაჩვენეს.

ეს უბრალოდ უნდა ნახოთ! ❤

Steakhouse#1 – ჩვენც შეგვძლებია ხარისხიანის კეთება :)

მოვედი და კარგი ამბები მაქვს ^_^

იცით, რომ მომსახურების სფეროში სამამულო ბაზარზე არსებულ უბედურ მდგომარეობაზე უკვე მეწერა, იმასაც დაგპირდით, კიდევ დავწერდი, მაგრამ ამჯერად მხოლოდ კარგი უნდა გითხრათ. 🙂

როგორც აღმოჩნდა, ძალიანაც არ გამიმეტეს. 🙂 “ვერა სტეიკ ჰაუსის” შემდეგ გემრიელ სტეიკს სადმე კიდევ თუ გავსინჯავდი, მართლა ვერ წარმომედგინა, ბოლოსდაბოლოს, აღნიშნული უკვე დიდი ხანია, არსებობს და ხარისხი კვლავ შენარჩუნებული აქვს…

მაგრამ Steakhouse#1 ჩემთვის ნამდვილად აღმოჩენა იყო. 🙂

ქეთი ზაზანაშვილი – პირადი ჯადოქარი

“მე ქეთი ზაზანაშვილი ვარ, 26 წლის.

ბავშვობიდან საზღვარგარეთ ვიზრდებოდი და თბილისსში დავბრუნდი მხოლოდ 13 წლის ასაკში.

ჩემი ცხოვრება შეიცვალა და ახლა ძალიან მრავალფეროვანია. ისე, ყოველთვის, ასე ვთქვათ, ჩემს ცხოვრებაში 2 პარალელური გზა მიდიოდა: აკადემიური და ხელოვნების.

რაც შეეხება ხელოვნებას… ცეკვა დავიწყე არც თუ ისე ადრინდელ ასაკში, უკვე 16 წლის ვიყავი, მაგრამ სწრაფად ავითვისე ხელოვნების ეს სახეობა. 18 წლის ასაკში კი მივხვდი, რომ ცეკვა ჩემი ცხოვრების განუყრელი ნაწილი იქნებოდა.

ყველას თქვენს 8 მარტს გილოცავთ ❤⚛

გილოცავთ 8 მარტს, ქალბატონებო! ⚛

ქალური ბედნიერების არსი მაინც ვერ ამოხსნეს, რადგან თითოეულს ჩვენი გვაქვს, ამიტომ, ყველას ისეთ 8 მარტს გილოცავთ, როგორიც გაქვთ, როგორიც გახარებთ და ბედნიერებას განიჭებთ! ❤

გენდერული თანასწორობის კვირეული 2014 თბილისში

დღეს გაეროს ქალთა ორგანიზაციამ (UN Women) ფოტოგამოფენა „ქალთა სამოქალაქო აქტივობა 1988-1991 წლებში“ გამართა. აღნიშნული გამოფენა გენდერული კვირეულის ფარგლებში ჩატარდა და მას ეროვნულმა ბიბლიოთეკამ უმასპინძლა.

გამოფენაზე ფოტოგრაფ ნაზი გაბაიძის პირადი არქივიდან შერჩეული 100-მდე ფოტო წარმოადგინეს. მასალა იმდროინდელი საზოგადოების განწყობებს ასახავს და ნათლად აჩვენებს, რამდენად აქტიურად იყვნენ  ჩართულები ქალები იმდროინდელ პოლიტიკურ და საზოგადოებრივ ცხოვრებაში.

ასევე, გამოფენაზე ეროვნული მოძრაობის დასაწყისი პერიოდი, 9 აპრილის შემდგომ განვითარებული მოვლენები, კომუნისტური პარტიის ლიდერებსა და ეროვნულ ძალებს შორის გამართული საიდუმლო მოლაპარაკებები ჩაის სახლში, წითელი ჯვრის ჩამოსვლა, მერაბ კოსტავას დასაფლავება, შემდგომი დაპირისპირება და პრეზიდენტ გამსახურდიას წინააღმდეგ გამართული გამოსვლები იყო ასახული.