მიმართულება – ბეთანია

შაბათი დღე გათენდა და, ლოდინის დონის შემცირების მიზნით, სასწრაფოდ დიდუბისკენ გავიქეცი – ჯგუფელებთან ერთად ბეთანიის მიმართულებით დიდი კულტუროლოგიზაცია იგეგმებოდა.

სანამ ყველა მოვიდოდა, უკვე დავიხუთეთ, მაგრამ შეძლებისდაგვარად ვგრილდებოდით.

ნელ-ნელა შევიკრიბეთ, „გუდვილსაც“ ვესტუმრეთ და წალმითა და ნახშირით დატვირთულები, როგორც იქნა, დავიძარით.

რა კავშირშია მინისტრი ნარმანია აქილევსის ქუსლთან?

27 წლის ისე გავხდი, ამ გზის გავლა წლის განმავლობაში მინიმუმ 10–ჯერ მაინც მიხდება… ჩემი დედულეთია…

მარშრუტი: თბილისი – იგოეთი – ლამისყანა…

საწყალი ბიძაჩემი – ლამისყანელების თბილისელი სიძე – ყოველ ჯერზე იგოეთი–ლამისყანის გზას იმ იმედით ადგებოდა, ახლა გაკეთებული თუ არა, შელამაზებული მაინც იქნებაო, მაგრამ თქვენ კარგად იყავით…

კომუნისტების მიერ დაგებულ ნაასფალტარზე სიარული ძალიან რომ გაუჭირდათ, ლამისყანელებმა “ხერხს” მიმართეს – გზის მომიჯნავე ყანაზე მანქანებით ხშირი სიარულისგან ბილიკი გაჭრეს და ხორბლის ნათესებზე დადიან (მთავარია, ნაწვიმი არ იყოს)…

მერე რუსული ტანკები შეხრიგინდნენ – ახალგორისკენ ლამისყანის გავლით იგოეთიდან პირდაპირი გზაა (იყო)…